FİLİSTİN DİRİLİŞ İLAHİLERİ
48. İlahi,
Resuller Gelsin Konuşsun
Uğraşların en masumuyla uyarıyorum sizi,
Güneşin diliyle konuşuyorum, sözün dirilişiyle.
Anlamaz insan olmayan dil ilminden geleni:
Biz kazanacağız, değil mi, ey sabahın bilge yeli?
En masum silahımla uyarıyorum sizi, sözle!
Dilimden sunulan kelam kadimdir, yüz sayfada.
Adem’den İbrahim’e oradan dört peygambere çağrı,
Ey ilahi töz, Filistin kanıyla yıkanan Yehova:
İnip basın yeryüzü toprağına, seyredin eserinizi.
Canavarın eline geçti akdiniz, gelin utancı görün,
Yediği insan eti, içtiği kan olanlar sizi anıyor.
Nicedir, böyle bir yaşama alıştırdı kurbanını katil.
Onun İsa’sı sahte, onun Muhammed’i ölgün:
Bunu dile getirmek bana verilen ozanlık görevi.
Soruyorum, İslam kanıyla kına yakan İlahlara,
Filistin kulları Yehova’ya baş kaldıran ermişlerdi,
Tek tek yok edildiler Kudüs, Beyrut yollarında:
Nerede kaldı resullerin işleri, gelip toplansınlar ya.
Ölüm sever kabileci Mevla suretleri ne yapıyor?
Onların Hollywood Tanrıları sararıp solacak,
Hurafe kaleleri bilimin yumruğuyla yıkacağız:
Bizim şahinler gösterdi pençelerinin saf çeliğini.
Resullerin yeryüzüne inme zamanı gelmedi mi?
Ey insanlığın öncüleri gelin kurtarın mesajlarınızı.
Katliam emrini kitaptan aldım, diyor cani,
Kendini ilkel vaatler urganına dolayan para kulları:
Arzı Mevût’u Rap emri yapanlar cansız kalacak.
Uğraşların en masumuyla uyarıyorum sizi, sözle,
Kitapların yüce ilahileriyle sesleniyorum size,
Göklere yerleşip bu iş bu kadar mı diyorsunuz:
Yere inme zamanınız geldi, kutsal söz dilinizde!
